Dróbniutkie towarzystwo

Z dnia na dzień przybywa ślicznego, malutkiego, mięciutkiego i puszystego, krzykliwego towarzystwa. Pierwsze przybyły kurczaczki. 7 czarnych i 8 czerwonych. Na razie czerwone są żółte :)

Zaczynają się aklimatyzować i rozrabiać. Grzebią, dziobią, podfruwają, czyszczą piórka na skrzydełkach. Z dnia na dzień są zwinniejsze. Tak przebierają nóżkami, że trzeba było podnieść poidełko bo zasypywały je wiórkami ściółki. Zrobiły się też bardzo skoczne. Brzeg kartonu to dla nich fraszka i dla tego przykrycie z siatki jest ściągane tylko gdy ktoś jest w pobliżu.

Jak widać nasze pociechy podrosły. Szukamy dla nich większego „domku”, a po głowie plącze się pomysł o budowie tak zwanego "odchowalnika", tym bardziej, że czekamy na cud wyklucia z tych oto jajek, które w końcu dotarły.

Trzy tygodnie cierpliwości i mamy nadzieję zobaczyć jak się klują. Napisałam – mamy nadzieję – gdyż jaja , niestety, nie są najlepszej jakości (mały rozmiar i wydłużonym kształt nie wróży dobrze ). Do tego dochodzi fakt, że dotarły do nas z czterodniowym opóźnieniem, chociaż dostawca zapewnia, że nie będzie to miało wpływu na lęgi, ale co ma chłopina powiedzieć? Jak by tego było mało inkubator też nie pomaga. Silniczek, który obraca tacę z jajkami działa jak mu się rzewnie podoba. Bardzo trudno wycyrklować wilgotność. Bez wody – za sucho, z wodą – za wilgotno. Jak widać nie wszystko idzie po naszej myśli, ale nie poddajemy się i walczymy do końca. Mamy nadzieję, że zwycięży szczęście początkujących.

Hasło „ mięciutkie jak kaczuszka” nabrało znaczenia. Naprawdę są niebywale mięciutkie i po prostu cudne. Jak coś je wystraszy lub zaniepokoi, zbijają się kupkę i cichutko siedzą. Gdy czują się bezpiecznie – drepczą, zajadają, siorbią wodę, a jak są senne to zwijają się w kłębuszki i idą spać.
Ja też zrobię to samo, gdyż obecna godzina nie sprzyja ciekawemu pisaniu.